Bo wysłałam smsa z prośbą o zakup jakiejś rzeczy, bo w pobliżu nie ma takiego sklepu do osoby piszącej maturę, która zwykle ma wyciszony telefon tzn nie wiem czy wgl można tam mieć ten telefon ? Boję się, że mogło coś się stać . : [. Zobacz 6 odpowiedzi na pytanie: Czy na maturach można mieć telefon komórkowy ? Trzeba wiedzieć, kiedy jest moment na zgłoszenie się do specjalisty. O tym opowiada lekarz Zofia Antosik. Mgr Sylwia Wiśniewska Psycholog , Warszawa. 74 poziom zaufania. Witam, najlepiej zapewne byłoby dowiadywać się w Poradni Zdrowia Psychicznego do której Pan się uda bądź u Pana lekarza. Rozumiem, że ze studiów zrezygnował Pan Jak wyjaśnia Adamiak, ZUS może nas skontrolować w trakcie zwolnienia od psychiatry. Jak wymienia: możesz być odwiedzonym pod adresem, który podajesz do zwolnienia (w czasie pandemii raczej się tego nie praktykuje). Zwykle (poza pandemią), jeśli podczas tego typu kontroli nie było cię w domu, nie przejmuj się. Czy na L4 od psychiatry można wychodzic z Czytaj dalej Medycyna pracy - skierowania, badania, choroby zawodowe. Medycyna pracy zajmuje się opieką zdrowotną wszyst. Dostałem pracę na kasie, lekarz medycyny pracy dał mi zgodę na 3 m-c, potem mam przynieść zaświadczenie od swojego psychiatry, że się nadaje do takiej pracy. Odpowiedź: I tak, i nie. To prawda, że substancje czynne niektórych leków stosowanych w leczeniu trudności i zaburzeń psychicznych – np. alprazolam stosowany w zaburzeniu lęku napadowego – mają potencjał uzależniający, czyli potencjalnie można się od nich uzależnić. Liczba osób w kolejce: 450 Telefon: +48 55 235 89 89 "Pro-Medica" W Ełku Spółka Z Ograniczoną Odpowiedzialnością (Pracownia Tomografii Komputerowej) Adres: Baranki 24, Ełk Najbliższy termin możliwej wizyty: 11.12.2023 (NFZ posiada najnowsze dane z dnia 24.11.2023) Liczba osób w kolejce: 0 Telefon: +48 87 620 95 03 . CYTATPrzed rodziną trudne wyzwanie!Byc może ten artykuł pomoże znaleźć wyjscie z I PRZYMUSOWE LECZENIECzy osobę uzależnioną od narkotyków można poddać przymusowemu leczeniu odwykowemu?Niepełnoletni | Osoby pełnoletnie | Osoby skazane za przestępstwaKwestię tę reguluje ustawa z dnia 24 kwietnia 1997r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 1997r., Nr 75, poz. 468). Zgodnie z nią, leczenie osób uzależnionych od środków odurzających jest leczeniu i rehabilitacji można poddać jedynie osobę, która nie ukończyła jeszcze 18 lat. Decyduje o nim sąd rodzinny i nieletnich na wniosek: * przedstawiciela ustawowego, * krewnych w linii prostej, * rodzeństwa, * faktycznego opiekuna lub z przymusowego leczenia i rehabilitacji nie określa się z góry, nie może on jednak być dłuższy niż dwa lata. Jeżeli osoba uzależniona ukończy 18 lat przed zakończeniem leczenia lub rehabilitacji, sąd rodzinny może je przedłużyć na czas niezbędny do osiągnięcia celu leczenia i rehabilitacji, łącznie jednak czas ten nie może być dłuższy od dwóch uzależniona od środków odurzających jest osoba pełnoletnia, to nie można jej zmusić do leczenia, chyba że została ona ubezwłasnowolniona. Jednakże w pewnych sytuacjach do osób dorosłych można posiłkowo stosować ustawę o ochronie zdrowia psychicznego. (link do Zgoda na leczenie psychiatryczne) Może to nastąpić wtedy, gdy osoba uzależniona wykazuje objawy zaburzeń psychicznych. Przywołana ustawa dopuszcza bowiem możliwość przymusowego umieszczenia w szpitalu psychiatrycznym osoby chorej psychicznie, gdy dotychczasowe jej zachowanie wskazuje na to, że z powodu choroby zagraża ona bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób. Można także przymusowo leczyć w szpitalu osobę, której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, a zachodzą wątpliwości, czy jest ona chora kwestię stanowi leczenie osób uzależnionych, skazanych za przestępstwo pozostające w związku z używaniem środków odurzających lub psychotropowych. Jeżeli wykonanie kary pozbawienia wolności wymierzonej za popełniony czyn zostanie warunkowo zawieszone, sąd zobowiązuje skazanego do poddania się leczeniu, rehabilitacji lub readaptacji w odpowiedniej placówce. Jeżeli wykonanie kary pozbawienia wolności nie zostało warunkowo zawieszone, sąd może skierować sprawcę na leczenie odwykowe przed odbyciem kary. Czasu pobytu w odpowiedniej placówce leczniczej nie określa się z góry, nie może on jednak być dłuższy niż dwa wymogi zostały wprowadzone przy rozpoznawaniu wniosku o ubezwłasnowolnienie narkomana. Przed zarządzeniem doręczenia wniosku sąd wyznaczy termin na przedstawienie, oprócz świadectwa lekarskiego od lekarze psychiatry o stanie psychicznym narkomana, jeszcze dodatkowo zaświadczenia z poradni leczenia Piasecka-SobkiewicCYTATMam nadzieje, że uda Wam się przekonac chłopaka aby się leczył. Z całego serca życzę powodzenia ;-)Ja również! Pytanie nadesłane do redakcji Niedawno zrozumiałam, że mój stan psychiczny nie jest dobry. Często odczuwam lęk przed ludźmi. Rano boję się wstać z łóżka. Zastanawiam się, jak mam przeżyć nowy dzień. Cały czas spoglądam na zegar i odliczam godziny, kiedy się skończy. Dodatkowo, jak odczuwam duży stres lub lęk, to jestem w stanie bardzo dużo zjeść, aby to wszystko jakoś odreagować. Moja praca, która bardzo lubiłam nie daje mi już satysfakcji. Jak wyjdę z domu, to boje się później wrócić. Obawiam się, że będę musiała wysłuchiwać pretensji, jaką jestem złą matką. Do tego doszły jeszcze myśli samobójcze. Zarejestrowałam się do lekarza psychiatry, bo już nie mogłam tego wytrzymać. Na wizytę muszę czekać ponad miesiąc. Mój problem polega na tym, że bardzo boję się do niego pójść. Nie wiem, czy dam radę o tym wszystkim opowiedzieć, nie mogę o tym przestać myśleć. W związku z tym mam pytanie: czy można sobie jakoś pomóc w tej sytuacji? Jak wygląda taka wizyta? Odpowiedziała dr n. med. Joanna Borowiecka specjalista psychiatra Centrum Dobrej Terapii MindArt W przedstawionej przez Panią sytuacji konsultacja psychiatryczna jest jak najbardziej wskazana. Istotne byłoby w tym wypadku, ze względu na znaczny poziom przeżywanego cierpienia, przyspieszenie terminu konsultacji psychiatrycznej, aby jak najszybciej wdrożyć odpowiednie leczenie i w rezultacie przynieść ulgę objawową, czy też zupełne ustąpienie objawów. Na pierwszej konsultacji, jeśli Pani będzie miała jakiekolwiek trudności w „opowiedzeniu o tym wszystkim”, lekarz psychiatra dodatkowymi pytaniami pomoże Pani przedstawić odczuwane przez Panią trudności. Dopyta między innymi o zgłaszane przez Panią problemy i objawy, oceni stopień ich nasilenia, czas trwania, początek i ewentualny ich związek z wydarzeniami życiowymi. Dopyta także o ewentualne współwystępujące choroby somatyczne, stosowanie używek, czy też zaburzenia psychiczne w rodzinie. Istotna będzie dla niego także Pani sytuacja rodzinna, zawodowa, relacje z innymi ludźmi oraz aktualne możliwości wsparcia w środowisku rodzinnym i społecznym oraz możliwości i sposoby radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Na koniec lekarz zaproponuje Pani odpowiednie do Pani stanu zdrowia sposoby i kierunki dalszego postępowania i leczenia. Warto zapamiętać, że wokół psychiatrii i psychiatrów panuje wiele nieprawdziwych mitów, a w rzeczywistości jest to po prostu specjalizacja medyczna, a lekarze ci są po to, by pomagać innym w problemach psychicznych. Wielu naszych pacjentów, którzy odraczają wizytę u psychiatry mimo nasilonego cierpienia psychicznego, jest później pozytywnie zaskoczonych i sami się sobie dziwią, że „męczyli się tak długo”, w sytuacji, gdy dostępna jest realna pomoc. Jeśli jednak mimo tej odpowiedzi nadal odczuwa Pani niepokój w związku z pierwszą konsultacją psychiatryczną i odczuwa lęk, że „nie da rady tego powiedzieć”, wystarczy, że wydrukuje Pani treść swojego pytania i pokaże lekarzowi psychiatrze, a on sam będzie wiedział, jak najlepiej pomóc Pani w czasie tej pierwszej konsultacji. Ważna w tym przypadku byłaby także wizyta u lekarza podstawowej opieki medycznej w celu pełnej oceny stanu zdrowia somatycznego, między innymi badań laboratoryjnych morfologii krwi i poziomu hormonów tarczycy. Prawodawca uznał, że "zdrowie psychiczne jest fundamentalnym dobrem osobistym człowieka, a ochrona praw osób z zaburzeniami psychicznymi należy do obowiązków państwa" (fragment preambuły do ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, dalej jako: "ustawa"). Bazując na tym założeniu, wprowadzono instrumenty, które mają realizować ten obowiązek. Pojęcie osoby z zaburzeniami psychicznymi Jednym z nich jest zapewnienie bezpłatnej opieki zdrowotnej. Tym samym nieubezpieczeni pacjenci, którzy cierpią na zaburzenia psychiczne nie muszą się martwić, skąd pokryją wydatki związane z leczeniem. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy, pojęcie "osoby z zaburzeniami psychicznymi", odnosi się to do osoby: chorej psychicznie (wykazującej zaburzenia psychotyczne), upośledzonej umysłowo, wykazującej inne zakłócenia czynności psychicznych, które zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane są do zaburzeń psychicznych, a osoba ta wymaga świadczeń zdrowotnych lub innych form pomocy i opieki niezbędnych do życia w środowisku rodzinnym lub społecznym. ​Rozpoznanie tych schorzeń powinno być stwierdzone w dokumentacji medycznej pacjenta. Czytaj także: Balicki: Reforma opieki psychiatrycznej nagle wyhamowała >>> Opieka psychiatryczna dla każdego Prawodawca przewidział, że za świadczenia zdrowotne w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej udzielane osobie z zaburzeniami psychicznymi nie pobiera się opłat. Stanowi o tym art. 10 ustawy. Świadczenia te przysługują od świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Stanowisko o bezpłatnym charakterze świadczeń potwierdził też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. W wyroku z 7 lutego 2019 r., sygn. akt IV SA/Gl 449/18, wskazał, że norma wynikająca ze wskazanego wyżej przepisu, zwalnia z opłat wszystkie osoby poddane psychiatrycznej opiece zdrowotnej. Z kolei za świadczenie zdrowotne uznaje się działanie służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działanie medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich udzielania (art. 5 pkt 40 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych). Produkty lecznicze także bez opłat Oprócz tego, osobom z zaburzeniami psychicznymi przebywającym w szpitalu psychiatrycznym przysługują, bez pobierania od nich opłat, produkty lecznicze, wyroby, o których mowa w ustawie o wyrobach medycznych oraz środki pomocnicze i środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego z ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Ponadto, na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy, osobom z zaburzeniami psychicznymi przysługują produkty lecznicze, wyroby medyczne oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego określone w wykazach, o których mowa w art. 37 ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji. Rozwodzę się z żoną. Na skutek telefonu żony ( groźby pod jej adresem i myśli było nic z tych rzeczy) jestem na 16 dzień. Mam hydroksyzynę jak dla dziecka+pobrana krew+EKG+badania psych. Trwa obserwacja. Mogę wychodzić pod opieką opiekuna. Czuję się normalny. Martwię o pracę. Jak długo może trwać pobyt? Jak mogę się wypisać na własną prośbę? Lekarze tylko zwodzą a zależy mi na czasie.... Procedura przyjęcia do szpitala-dobrowolnie.(byłem pewny swojej niewinności) MĘŻCZYZNA, 37 LAT ponad rok temu Badanie psychiatryczne Psychiatria Konsultacje psychiatryczne Jak przekonać osobę z depresją do wizyty u psychiatry? Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Dowiedz się, jak przekonać osobę z depresją do wizyty u specjalisty. Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska Psychiatra, Łódź 85 poziom zaufania Można wycofać zgodę na pobyt w szpitalu w każdej chwili i zażądać wypisu. Jeżeli lekarze uznają, że wymaga Pan hospitalizacji wbrew Pana woli będą musieli skierować sprawę do sądu, po uprzednim poinformowaniu Pana, że tak zamierzają postąpić. Hospitalizację wbrew woli pacjenta można zastosować w sytuacji, gdy pacjent zagraża swojemu życiu lub życiu bądź zdrowiu osób w otoczeniu. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Czy przymusowe zatrzymanie w szpitalu psychiatrycznym po nieudanej próbie samobójczej było podstawne? – odpowiada Agnieszka Jamroży Wszczepiane bajpasów a długość pobytu w szpitalu – odpowiada Magdalena StusiĹska Wskazania do dożywotnego leczenia psychiatrycznego w szpitalu – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz Czy konieczna jest konsultacja psychiatryczna? – odpowiada Lek. Małgorzata Pacholec Leczenie na oddziale psychiatrycznym bez zgody pacjenta – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej Próba samobójcza - wypis ze szpitala – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska Obserwacja w szpitalu psychiatrycznym – odpowiada Mgr Patrycja Stajer Jak uchronić się przed lękiem pobytu w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz Czy psychiatra może zmusić pacjenta do leczenia w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Prof. dr hab. n. med. Iwona Małgorzata Kłoszewska Jak mogę umieścić mamę w szpitalu psychiatrycznym? – odpowiada Lek. Grzegorz Nawara artykuły Epikryza (wypis) - co to jest, jakie informacje musi zawierać Epikryza to karta informacyjna lub wypis, czyli do Jak leczyć depresję? Rozpoczęcie leczenia depresji to dla chorego może Dramatyczny list młodego lekarza W nocy z 15 na 16 grudnia 2016 roku na stronie wyk Pytanie nadesłane do redakcji Witam. Mój 24-letni syn choruje na schizofrenię paranoidalną od 18. roku życia. Wiem, jak postępować, jak rozmawiać, wspierać albo przytakiwać, aby nie przyłożył. Problem się nasilił, gdy syn dostał rentę socjalną, przez tydzień wydaje 600 zł na alkohol, marihuanę i może amfetaminę, bo zauważyłam, że często wtedy chodzi do łazienki i pije dużo wody. Muszę coś z tym zrobić, bo się zmarnuje. Ubezwłasnowolnienie nie da nic, bo będzie agresja i szpital. Żadne rozmowy nie pomagają, twierdzi, że nie ma pieniędzy na nic, bo musi żyć, i jak nie dam papierosów, to też nie da mi się ruszyć. Pracuje na parterze, a mieszkamy na piętrze. Co robić? Na terapię się nie zgadza, lekarz prowadzący powiedział, że jeśli nawet wyślemy na siłę, to jak jej nie podejmie, wróci za tydzień. Jak mu pomóc? Odpowiedziała dr n. med. Joanna Borowiecka-Karpiuk specjalista psychiatra Centrum Dobrej Terapii Z opisanej w pytaniu sytuacji wynika, że Pani syn choruje na schizofrenię paranoidalną i jednocześnie pije alkohol, przyjmuje marihuanę i być może amfetaminę. Syn ma swojego lekarza prowadzącego, który proponował mu już dodatkowe formy terapii, ale Pani syn nie zgadza się na ich podjęcie. Jednak, aby odpowiedzieć na Pani pytanie, „jak mu pomóc?”, potrzeba szeregu dodatkowych informacji, między innymi, czy syn wyraża zgodę na leczenie farmakologiczne i zgłasza się na systematyczne wizyty kontrolne u swojego lekarza prowadzącego oraz czy regularnie przyjmuje leki w zaleconych dawkach. Istotna byłaby także wiedza, na ile syn w obecnej chwili ma nasilone objawy choroby, a przyjmowanie wspomnianych używek wynika z jego aktualnych objawów chorobowych, czy też jest na przykład w tzw. remisji funkcjonalnej schizofrenii, a przyjmowanie używek wynika z jego cech charakteru i osobowości, czy też może ze schizofrenią współistnieje u syna zespół uzależnienia od tych substancji. Ważne byłyby również informacje, na ile syn spełnia kryteria do wspomnianego przez Panią ubezwłasnowolnienia i co to pełniej znaczy, że Pani syn „pracuje na parterze”. Odpowiedzi na te pytania dają możliwości skorzystania z różnych sposobów profesjonalnego postępowania i leczenia. Niemniej jednak jeśli Pani syn, z pewnymi wyjątkami, nie wyrazi zgody na proponowane formy leczenia, nie ma możliwości leczenia go bez jego zgody. Wspomnianym wyjątkiem jest tutaj między innymi podana w pytaniu informacja, że Pani syn okresowo jest agresywny czynnie w stosunku do osób drugich. Jeśli agresja ta wynika z aktualnych objawów schizofrenii, syn może być kompleksowo leczony psychiatrycznie w ramach hospitalizacji psychiatrycznej bez swojej zgody. Niemniej jednak wspomina Pani, że sama unika sytuacji, które mogłyby taką agresję syna spowodować. Dlatego do rozważenia byłyby w tej sytuacji możliwie częstsze wizyty kontrolne u lekarza prowadzącego, jeśli syn do tej pory wyraża na nie zgodę. Czasami pacjenci, którzy nawet przez długi czas nie wyrażają zgody na proponowane przez lekarza dodatkowe do farmakoterapii zajęcia terapeutyczne, w trakcie którejś kolejnej wizyty zaczynają rozmowę na ten temat, dopytują i podejmują decyzję o skorzystaniu z tej formy leczenia. W opisywanej sytuacji warto też rozważyć kontakt z Zespołem Leczenia Środowiskowego (ZLŚ) właściwego dla miejsca zamieszkania, w ramach którego, jeśli syn zostanie zakwalifikowany do tej formy leczenia i wyrazi na nie zgodę, możliwe będą (refundowane przez NFZ) wizyty domowe lekarza psychiatry i ewentualnie psychologa czy terapeuty środowiskowego. W ramach takich wizyt możliwa jest także terapia rodzin (osoby chorującej i opiekującej się nią rodziny), umożliwiająca między innymi rozeznanie i poprawę sposobów wzajemnego komunikowania się w rodzinie, wyznaczanie zadań i obowiązków poszczególnych osób w rodzinie, czy na przykład współodpowiedzialność za budżet rodzinny. Jeśli jednak syn i na takie formy leczenia nie wyrazi zgody, do rozważenia jest podjęcie przez samą Panią uczestnictwa w grupie psychoedukacyjnej czy grupie wsparcia dla rodzin (np. rodziców, małżonków) osób chorujących na schizofrenię. W trakcie tych spotkań uzyska Pani pełną informację na temat choroby Pani syna, informację, jak w podobnych sytuacjach postępują inni rodzice, oraz wsparcie i informacje dotyczące możliwości codziennego postępowania i stopniowej zmiany w opisywanej przez Panią sytuacji.

czy w psychiatryku można mieć telefon